Ciężar nieważkości. Opowieść pilota-kosmonauty. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione Białystok

"Za parę minut przelecimy równik. (...) Widzę, jak horyzont jaśnieje. Kończy się zaledwie 33-minutowa noc kosmiczna. Lecimy w stronę Słońca. Krzywizna Ziemi jest wyraźnie zaznaczona pasem czerwieni i błękitu nad nią. Wskutek prędkości orbitalnej obraz zmienia się. Jak pod pędzlem artysty horyzont rozjaśnia się, barw przybywa, zwiększa się ich intensywność. Pierwszy kosmiczny poranek ofiarowuje mi jeszcze bogatszy zestaw barw i kształtów. Miejsce, gdzie spodziewam się zobaczyć Słońce, nasyca się amarantem i purpurą. Szeroko otwartymi oczyma widzę, jak wyłania się jakby lustrzane odbicie Słońca, jednak o kształcie połowy średnicy, po to, by za chwilę znów zniknąć za horyzontem. Faktycznie Słońce jest poza horyzontem, pojawiło się na moment dzięki refrakcji - załamaniu promieni w atmosferze. Wtem wychyla się gwałtownie spoza horyzontu jako ognista, gigantyczna kula w otoczeniu całej gamy kolorów. Słońce, wznosząc się, maleje, traci czerwień. Nasyca się kolorem złocistym, jaśnieje. W kabinie robi się jasno, aż zaczynają boleć nas oczy, gasimy oświetlenie. Zjawisko wschodu Słońca oczarowuje. Jest niezwykłe i fantastyczne, kojarzy się z narodzinami Nowego. Niezwykłe jest także to, że można je przeżywać aż szesnaście razy w ciągu doby. Wrażenie to wzbogaca uczucie nieważkości i świadomość ogromnej prędkości. Weszliśmy na oświetloną część orbity, a na Ziemi panowała jeszcze głęboka noc. Słońce powoli wznosiło się, oświetlając stopniowo Ziemię. Znikała czerń, szarość bladła, pojawiała się biel chmur i błękit powierzchni planety, rozkoszowaliśmy się niezwykłym, wspaniałym widokiem. Znalazłem się w innym, nieznanym mi wymiarze. Zaczynam wątpić, czy mój mózg zarejestruje mnogość zjawisk, które postrzegam, czy potrafię je zinterpretować i zapamiętać. Pod nami terminator - granica między dniem i nocą, która przesuwa się wraz ze Słońcem. Niebawem Ziemia została całkowicie oświetlona." Ciężar nieważkości – Opowieść pilota-kosmonauty „Ciężar nieważkości” to fascynująca relacja Mirosława Hermaszewskiego, pierwszego Polaka w kosmosie, który dzieli się swoimi niezapomnianymi przeżyciami z podróży orbitalnej. Książka przenosi czytelnika w niezwykły świat, gdzie granice między rzeczywistością a marzeniem zacierają się w obliczu majestatu kosmosu. Dla kogo jest ta książka? Miłośnicy astronautyki i kosmonautyki Osoby interesujące się biografiami wybitnych postaci Studenci i pasjonaci nauk ścisłych Wszyscy, którzy pragną poznać tajemnice podróży w kosmos Co zyskasz dzięki tej publikacji? Unikalny wgląd w życie i doświadczenia pilota-kosmonauty Inspirację do realizacji własnych marzeń o podróżach i odkryciach Możliwość zrozumienia zjawisk związanych z podróżami kosmicznymi Przyjemność z lektury pełnej emocji i barwnych opisów Kluczowe tematy i obszary Doświadczenia z misji kosmicznych Opis zjawisk atmosferycznych i kosmicznych Refleksje na temat życia i śmierci w kontekście kosmosu Osobiste przeżycia i emocje związane z podróżą w nieważkości O Autorze Mirosław Hermaszewski to wybitny polski pilot i kosmonauta, który w 1978 roku jako pierwszy Polak odbył lot w kosmos. Jego doświadczenia i pasja do lotnictwa oraz eksploracji kosmosu czynią go autorytetem w tej dziedzinie. O Wydawcy Wydawnictwo Universitas to renomowany polski wydawca, specjalizujący się w publikacjach naukowych, literaturze pięknej oraz biografiach. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu, oferuje czytelnikom książki o wysokiej jakości merytorycznej i edytorskiej. Producent/osoba odpowiedzialna za bezpieczeństwo produktuUniversitasul. Żmujdzka 6B31-426 Krakówagnieszka@universitas.com.pl12 000 00 00