Regionalne i lokalne środki przekazu Kont.międzynar.i kraj. Płock

Regionalne i lokalne środki społecznego przekazu są szczególnie istotnym segmentem w przypadku zdecydowanej większości narodowych systemów medialnych. W wielu krajach, zwłaszcza zaś tych, które charakteryzuje wieloetniczny, wielonarodowościowy czy też wielowyznaniowy charakter struktury społecznej (jak np. USA), stanowią one wręcz podstawę ich medialnej struktury. Także w krajach homogenicznych narodowościowo i etnicznie media masowe działające na poziomie innym, aniżeli ogólnokrajowy, odgrywają szczególnie znaczącą rolę - o czym świadczyć mogą przykłady krajów skandynawskich oraz Włoch.Generalnie, podkreślić warto, że zwłaszcza lokalne i regionalne wydawnictwa prasowe mają za sobą nader długą historię. Można rzec nawet, iż towarzyszyły one narodzinom prasy drukowanej, tym bardziej, że jej początków doszukiwać się można w państwach niegdyś rozczłonkowanych terytorialnie i zróżnicowanych kulturowo, jak np. Niemcy. Także w Polsce ta grupa pism, zarówno w okresie rozbiorów, jak i w dwudziestoleciu międzywojennym, zdobyła sobie na rynku mediów mocno ugruntowaną pozycję1, która i dzisiaj jest dość wyraźnie widoczna. Dotyczy to zresztą nie tylko drukowanych środków przekazu, ale także mediów elektronicznych, a zwłaszcza stacji radiowych, które dominują na tym rynku pod względem ilościowym, tj. liczby zarejestrowanych podmiotów nadawczych.