Widma rodzinne Wronki

Książka Widma rodzinne w szczegółowy, ale przystępny sposób wyjaśnia, czym jest „widmo rodzinne”, jak wpływa na członków rodziny i ich potomków, jak przenosi się z jednej osoby na drugą oraz jak sobie z tym problemem poradzić. Z lektury dowiesz się na przykład, dlaczego niektóre dzieci mają obsesję na punkcie swoich przodków, a wiele kobiet całe życie czeka na księcia na białym koniu, a także jak odbudować wewnętrzną relację z ojcem, gdy mężczyźnie brakuje męskości... Jak dają o sobie znać nawiedzające nas widma? Dzieje się to przede wszystkim poprzez: • powtarzające się symptomy zdrowotne, • nieadekwatne kompulsywne zachowania, • schematyczne reakcje emocjonalne skutkujące u niektórych rozmaitymi problemami życiowymi, • różnego rodzaju zaburzenia psychiczne. CZYM SĄ WIDMA RODZINNE? „Widma rodzinne” to pojęcie z dziedziny psychoanalizy. Oznacza osobliwy fenomen rezonowania psychiki danego człowieka z traumami i nieszczęściami przodków. Powszechnie jest to nazywane „nawiedzeniem” przez duchy. Te ślady przeszłych rodzinnych traum, często zatajonych i ukrytych, tworzą pasożytniczą strukturę psychiczno-emocjonalną, którą wybrany potomek bierze nieświadomie na siebie i bezwiednie działa pod wpływem niej. Pojęcie „widma” zostało wprowadzone do psychoanalizy pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku przez człowieka, który był równocześnie poetą i psychoanalitykiem – Nicolasa Abrahama oraz jego towarzyszkę, Marię Török. Profesor Anne Ancelin Schützenberger, francuska psychoanalityczka, która jako pierwsza dostrzegła i nagłośniła w swoich książkach wagę powiązań transgeneracyjnych, dodała do tego jeszcze fenomen „syndromu rocznicy”, czyli powtórzeń w drzewie genealogicznym, wskazujących na obecność takich „widm”. Na poradzenie sobie z widmami psychoanaliza nie proponuje wizyty u psychiatry po leki przeciwpsychotyczne, albo wizyty u egzorcysty, by „wypędzić” te duchy. W koncepcji psychoanalitycznej „widmo” to nie jest „byt”, choroba – tylko transgeneracyjna informacja w pamięci, z którą można sobie poradzić poprzez wgląd. Psychoanaliza transgeneracyjna proponuje głęboką pracę z genogramem (a raczej z geneosocjogramem – czyli drzewem genealogicznym rozbudowanym o wszelkie informacje, jakie posiadamy na temat swoich przodków, warunków ich życia, specyfiki ich relacji). Po takiej pracy psychoterapeutycznej potomek może w końcu transformować w sobie uporczywe widmo, które siedziało w nim niczym pasożyt. Gdy w drzewie genealogicznym oznaczymy dokładnie nazwiska, imiona, daty narodzin, daty ślubów, daty śmierci oraz traum przodków, otrzymujemy ślady pierwotnych „trzęsień ziemi”, zdolnych wywołać długo potem prawdziwe rodzinne „tsunami”. Zidentyfikowanie tych znaczących powtórzeń w całym łańcuchu genealogicznym może pomóc dotrzeć, na podstawie jednego symptomu z dzisiaj, do jego źródła z kiedyś, czasami pięć, sześć, a nawet siedem pokoleń wcześniej. Bruno Clavier WIDMA RODZINNE - JAK SOBIE Z NIMI PORADZIĆ? Podejście transgeneracyjne nie polega na potępieniu lub odrzuceniu przodków, ale na próbie zrozumienia tego, co się u nich zadziało, i zdaniu sobie sprawy z tego, dlaczego nie mogli postąpić inaczej, ponieważ mieli do dyspozycji takie a nie inne zasoby psychiczne i emocjonalne. Nie chodzi tu o szukanie tego, kto pierwszy popełnił błąd, ale o dojście do zrozumienia w sensie ogólnoludzkim traum, które zostały przemilczane. Dają one o sobie znać właśnie przez powielanie schematów psychicznych i emocjonalnych widm, ukrytych w tym, co niedopowiedziane i niepomyślane. Niektórzy mówią o „gorącym ziemniaku” przerzucanym z rąk do rąk, że jest ono jak „odbezpieczony granat”: może być przekazywane z pokolenia na pokolenie i nie czynić widocznych szkód aż do chwili wybuchu, który przejawi się pod postacią patologicznych i niezrozumiałych zjawisk. DZIĘKI LEKTURZE KSIĄŻKI "WIDMA RODZINNE": zrozumiesz, skąd się biorą niezrozumiałe, uporczywe rodzinne powtórzenia – imion, dat i zdarzeń odkryjesz, jak wiele z genealogicznych traum biorą na siebie dzieci zdasz sobie sprawę, dlaczego niektórzy członkowie rodziny mają straszny charakter, zaburzenia psychiczne i niezrozumiałe zachowania dowiesz się, jak się od tego uwolnić. To książka dla każdego, kto pragnie przywrócić równowagę w swoim systemie rodowym, by odnaleźć klucz do wolnego od obciążeń z przeszłości, szczęśliwego życia. Bruno Clavier psychoanalityk i psycholog kliniczny. Był założycielem Gavroche Cultural Committee na Sorbonie, kilkanaście lat pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej, był zawodnikiem i trenerem sztuk walki, wokalistą i autorem tekstów. Studiował matematykę i języki orientalne. Zajmuje się psychoanalizą transgeneracyjną dzieci i dorosłych. Prowadzi wykłady z psychogenealogii we Francji, Belgii i w innych krajach.