Wyspa niechcianych kobiet---> Zamów do godz. 16.00 ---> Wyślemy dzisiaj ! Stąporków

W połowie XIX wieku Dania podjęła się ambitnego projektu budowy dobrobytu, znanego jako velferdsstaten. W ramach tego systemu ubogim zapewniano wsparcie, jednak wiązało się to z utratą praw wyborczych dla tych, którzy nie potrafili się utrzymać. Takie podejście miało na celu stworzenie społeczeństwa, w którym większość obywateli byłaby aktywna zawodowo. Osoby uznawane za słabe – zarówno fizycznie, jak i moralnie – były traktowane jako potencjalne zagrożenie dla wspólnego dobra. W odpowiedzi na te wyzwania, w 1923 roku na wyspie Sprog powstał ośrodek, w którym przez czterdzieści lat umieszczano kobiety, które uznano za „kłopotliwe” dla państwa. Te, które były postrzegane jako rozwiązłe lub opóźnione w rozwoju, miały zapewnione miejsce do życia i pracy, a także dostęp do opieki medycznej. Ośrodek na wyspie Sprog oferował swoim mieszkańcom pewne udogodnienia, w tym dostęp do radia czy projektora filmowego. Kobiety miały możliwość wyboru własnych kosmetyków, co w tamtych czasach wydawało się krokiem w stronę ich indywidualności. Jednak w praktyce życie w ośrodku wiązało się z wieloma ograniczeniami. W przypadku decyzji dyrekcji, niektóre z kobiet były sterylizowane, co miało na celu ich izolację od społeczeństwa. Wiele z nich nigdy nie miało szansy na powrót do normalnego życia, a ich losy pozostają symbolem kontrowersyjnych praktyk tamtych czasów. Historia wyspy Sprog Przez cztery dekady istnienia ośrodka, kobiety były poddawane różnym formom opieki, ale ich sytuacja często przypominała bardziej instytucjonalne zniewolenie niż rzeczywistą pomoc. Z jednej strony mogły liczyć na opiekę lekarską i podstawowe potrzeby, z drugiej jednak, ich prawa były ograniczone, a życie w ośrodku stawało się pułapką, z której trudno było się wydostać. Agata Komosa-Styczeń, autorka tej poruszającej analizy, stara się zrozumieć, jak te wydarzenia wpłynęły na kształt współczesnego społeczeństwa duńskiego. Kontekst społeczny i moralny W książce zawarte są nie tylko opisy życia kobiet w ośrodku, ale także refleksje na temat moralności i odpowiedzialności państwa wobec najsłabszych obywateli. Zawiera pytania o to, czy Sprog było miejscem opresji i poniżenia, czy może można je uznać za postępowy eksperyment społeczny, charakterystyczny dla swoich czasów. Autorka nie ocenia, lecz stara się zrozumieć, jakie wnioski można wyciągnąć z tej smutnej historii. Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę? Ta publikacja to nie tylko historia wyspy Sprog, ale także głęboka analiza społecznych i moralnych dylematów. Dzięki niej czytelnicy mają szansę zyskać nową perspektywę na kwestie dotyczące marginalizacji i opresji w społeczeństwie. Książka zachęca do refleksji nad tym, jak przeszłość kształtuje dzisiejsze myślenie o równości i prawach człowieka. Warto zanurzyć się w te zawirowania historii, aby zrozumieć, jakie lekcje możemy wyciągnąć z doświadczeń tych, którzy żyli w trudnych czasach.