Epika historyczna Samuela ze Skrzypny Twardowskiego Przemyśl

Poematy historyczne Samuela Twardowskiego: Przeważna legacyja (1633), Władysław IV (1649) oraz Wojna domowa (1651-1661) to utwory niezmiernie istotne dla rozwoju barokowej epiki. Dzieła te, wpisując najnowszą historię ojczystą w tradycję wielkiego eposu, stanowią jednoczesnie wynik poszukiwania właściwej formy dla rodzimej tematyki. Efekt starań poety, zdaniem współczesnych, był na tyle imponujący, że zwano go polskim Wergiliuszem, chociaż akurat Eneida wzorcem gatunkowym dla eposów Skrzypnianina nie była. Nobilitujące określenie odsyła zatem nie do modelu pieśni epickiej, lecz do znaczenia, jakie dla literatury polskiej miał Samuel Twardowski. Mimo wysokiej rangi, jaką jego epickie dzieło miało w dobie staropolskiej, pozostaje ono nadal nie w pełni rozpoznane. Wydana w roku 1971 książka Sibylle Nowak-Stalmann jest próbą oświetlenia tej twórczości z punktu widzenia strukturalno-typologicznego, próbą, która dotąd nie znalazła w Polsce rezonansu, na jaki z pewnością zasługuje. Sibylle Nowak-Stalmann (ur. w Berlinie, 1942) studiowała slawistykę i historię Europy Wschodniej oraz nauki politycz-ne na uniwersytetach w Bonn, Berlinie i Monachium, a także w Uniwersytecie Warszawskim. Pod kierunkiem prof. dra Han-sa Rothe powstala jej rozprawa doktorska poświęcona epice historycznej Samuela Twardowskiego, obroniona w 1971 r. na Wydziale Filozoficznym Rheinischen Friedrich-Wilhelms--Universitat w Bonn.