SYNOPTIS APTEO MED Loperamid 20 tabl. Piotrków Trybunalski

Loperamid APTEO MED 20 kapsułek twardych. Skład Substancją czynną leku jest loperamidu chlorowodorek. Każda tabletka zawiera 2 mg loperamidu chlorowodorku. Pozostałe składniki to: Skrobia kukurydziana (suszona), laktoza (DCL 21), polisorbat 80, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Otoczka kapsułki: korpus: żelatyna, woda oczyszczona, sodu laurylosiarczan, erytrozyna (E 127), żelaza tlenek czarny (E 172), tytanu dwutlenek (E 171), wieczko: żelatyna, woda oczyszczona, sodu laurylosiarczan, żelaza tlenek żółty (E 172), indygotyna (E 132), tytanu dwutlenek (E 171); tusz: szelak, żelaza tlenek czarny (E 172), potasu wodorotlenek. Wskazania Lek Loperamid APTEO MED stosuje się: w objawowym leczeniu ostrej biegunki u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i powyżej; w objawowym leczeniu ostrych epizodów biegunki związanych z zespołem jelita drażliwego u osób dorosłych, w wieku 18 lat i powyżej, po wstępnej diagnozie postawionej przez lekarza. Działanie przeciwbiegunkowe, lek wydłuża czas przejścia treści pokarmowej przez jelita, zmniejsza wydalanie wody i elektrolitów oraz zmniejsza natychmiastową potrzebę wypróżniania. Dawkowanie Biegunka może ustąpić po jednej dawce. Wówczas nie należy dłużej stosować leku. Podczas biegunki należy pić więcej płynów niż zwykle. Jest to szczególnie ważne w przypadku młodzieży, osób starszych i pacjentów osłabionych. Biegunka ostra: Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat : Początkowa dawka to 2 kapsułki (4 mg), a następnie 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 6 kapsułek (12 mg). Jeśli w leczeniu ostrej biegunki objawy nasilą się lub nie ustąpią w ciągu 48 godzin po zastosowaniu leku Loperamid APTEO MED, należy przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem. Objawowe leczenie ostrych epizodów biegunki związanych z zespołem jelita drażliwego: Dorośli, osoby w wieku 18 lat i powyżej: Początkowo 2 kapsułki (4 mg), a następnie 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym stolcu lub zgodnie z zaleceniami lekarza. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 6 kapsułek (12 mg). W przypadku powtarzających się epizodów biegunki w zespole jelita drażliwego, lek Loperamid APTEO MED można stosować do 2 tygodni, ale przy każdym epizodzie biegunki trwającym dłużej niż 48 godzin należy skonsultować się z lekarzem. Dzieci: Leku Loperamid APTEO MED nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat, ani nie stosować u pacjentów z zespołem jelita drażliwego w wieku poniżej 18 lat. Przeciwwskazania Kiedy nie stosować leku Loperamid APTEO MED: jeśli pacjent ma uczulenie na loperamidu chlorowodorek lub którykolwiek z pozostałych składników leku, u dzieci w wieku poniżej 12 lat, u pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem jelita drażliwego (ang. Irritable Bowel Syndrome – IBS) w wieku poniżej 18 lat, u pacjentów z ostrą czerwonką, która charakteryzuje się obecnością krwi w kale i wysoką gorączką, u pacjentów z ostrym rzutem wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, u pacjentów z bakteryjnym zapaleniem jelita cienkiego i okrężnicy wywołanym przez chorobotwórcze bakterie z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter, u pacjentów z rzekomobłoniastym zapaleniem jelit, związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania, jeśli pacjent powinien unikać zwolnienia perystaltyki jelit. W takim przypadku istnieje ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelita grubego, rozszerzenia okrężnicy i toksycznego rozszerzenia okrężnicy. Stosowanie leku Loperamid APTEO MED należy natychmiast przerwać w razie wystąpienia zaparcia, rozdęcia brzucha lub niedrożności jelit. Działania niepożądane Należy zaprzestać stosowania leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeżeli wystąpią poniżej opisane działania niepożądane. Wymagają one natychmiastowego leczenia. Rzadko (może dotyczyć 1 na 1000 osób): reakcje nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna (w tym wstrząs anafilaktyczny), reakcja anafilaktoidalna, obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa, złuszczanie dużych płatów naskórka (w tym zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka [zespół Lyella], rumień wielopostaciowy), świąd, pokrzywka, utrata świadomości, osłupienie lub obniżony poziom świadomości, zwiększenie napięcia mięśniowego, zaburzenia koordynacji ruchowej. W przypadku wystąpienia następujących działań niepożądanych, należy zaprzestać stosowania leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Niezbyt często (może dotyczyć mniej niż 1 na 100 osób): wysypka, bóle brzucha, dyskomfort w jamie brzusznej, niestrawność, ból w nadbrzuszu Rzadko (może dotyczyć 1 na 1000 osób): zatrzymanie moczu, ciężkie zaparcia, rozdęcie brzucha, zwężenie źrenic oka. Pozostałe działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania leku: Często (może dotyczyć mniej niż 1 na 10 osób): zaparcia, nudności, wzdęcia z oddawaniem wiatrów bóle głowy Niezbyt często (może dotyczyć mniej niż 1 na 100 osób): zawroty głowy, senność, wymioty, niestrawność, suchość w jamie ustnej Rzadko (może dotyczyć 1 na 1000 osób): zmęczenie Ostrzeżenia i środki ostrożności Leczenie biegunki lekiem Loperamid APTEO MED jest leczeniem wyłącznie objawowym. W każdym przypadku, w którym możliwe jest ustalenie przyczyny biegunki, gdy jest to uzasadnione (lub wskazane), lekarz zaleci odpowiednie leczenie. U pacjentów z biegunką, szczególnie u młodzieży, osób starszych i pacjentów osłabionych, może wystąpić odwodnienie i nadmierna utrata elektrolitów. Dlatego w czasie biegunki należy przyjmować większą niż zwykle ilość płynów, aby uzupełnić te niedobory. Jeżeli po podaniu leku w ostrej biegunce w ciągu 48 godzin objawy nie ustąpią, należy przerwać podawanie leku Loperamid APTEO MED i skonsultować się z lekarzem. Ciąża i karmienie piersią Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku. Małe ilości loperamidu mogą przenikać do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią. Pacjentki w ciąży lub karmiące piersią powinny skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia właściwego leczenia.