Kotlet na wynos, czyli autostopem za równik Nowe

Pewnego dnia Kotlet postanowił skręcić w innym kierunku. Spakował się na wynos, wystawił kciuk do góry i wyruszył w autostopową podróż, która zakończyła się osiem miesięcy później na drugiej półkuli – w Indonezji. Opowieść Kotleta to ponad 30 tysięcy kilometrów przemierzonych autostopem przez Rosję, Mongolię, Chiny, Laos, Tajlandię, Kambodżę, Birmę, Malezję, Singapur i Indonezję. To przedzieranie się przez syberyjską tajgę i biwakowanie nad Bajkałem. To mieszkanie z mongolską rodziną w jurcie i rozpaczliwe próby porozumienia się z Chińczykami, aby dotrzeć pod Tybet. To praca przy żniwach ryżu w Laosie i budowanie domków na wodzie w Kambodży. To zdobywanie górskich szczytów Birmy i przemierzanie tajskich mórz jachtostopem. To obozowanie w wulkanie na Sumatrze i przekraczanie indonezyjskiego równika. Opowieść Kotleta to również próba zmierzenia się z rzeczywistością życia w drodze, różnicami kulturowymi oraz przyziemnymi problemami związanymi z domem upchanym w plecaku. To historia niezwykła, powstała ze zwykłego połączenia odrobiny fantazji, ogromnego samozaparcia i dostatku wolnego czasu. O autorze: Mateusz Kotlarski – Częściej nazywany Kotletem niż własnym imieniem, co w pewien sposób lubi. Nie lubi za to być nazywany podróżnikiem, bo uważa że wyprawy służą mu tylko do spróbowania w życiu możliwie najwięcej i ostatecznego wybrania, co chce w nim robić. Uwielbia góry. Na całym świecie poszukuje krajobrazów piękniejszych od tych w Polsce, choć tak naprawdę nie wierzy w ich istnienie. Inżynier budownictwa, który sam zdziwiony jest powstaniem tej książki. Więcej o Kotlecie można przeczytać na jego blogu Kotlet na wynos. Spis treści: PROLOG Armenia, jedenaście miesięcy przed równikiem Mongolia, sześć miesięcy przed równikiem Laos, cztery miesiące przed równikiem ROSJA Droga przez Syberię, dwa dni później Okolice jeziora Bajkał, kilka dni później Kotletowe Miejsce Na Ziemi Okolice granicy rosyjsko-mongolskiej, kilka dni później, godzina 22:00 Kotlet po rosyjsku podsumowanie MONGOLIA Step gdzieś w Mongolii Ułan Bator, dzień później Ułan Bator, kilka dni później Okolice Bulgan, północna Mongolia Kilkanaście kilometrów na zachód od jeziora Chubsuguł Budowa Wnętrze Elektryczność Kuchnia mongolska Higiena Ubiór mongolski Dzieci w jurcie Prywatność Droga w stronę Ułan Bator Pustynia Gobi, dwa tygodnie później Kotlet po mongolsku podsumowanie CHINY Gdzieś na chińskiej autostradzie Pekin Bliżej nieokreślone okolice Shijiazhuang Xian, trzy dni później Góra Hua Shan, 100 kilometrów od Xian Jezioro Lugu Droga w stronę Lijiang Shangri-La Kotlet po chińsku podsumowanie LAOS Dżungla w okolicy Luang Namtha Dwa dni później, środek dżungli Tego samego dnia, godzina 21:00, dawno po zmroku Dzień pierwszy wyprawy przez dżunglę Drugi dzień wędrówki Dzień wcześniej Tej samej nocy Dzień trzeci Ostatni dzień wędrówki Wioska Soptod, pięć dni później Luang Prabang, Vang Vieng Vang Vieng, osiem dni przed Bożym Narodzeniem Opowieść wigilijna Droga na południe Laosu Pakse, 28 grudnia, drugie Boże Narodzenie Kotlet po laotańsku podsumowanie KAMBODŻA Górska droga na północy Kambodży Angkor Wat, Siem Reap Battambang Phnom Penh Wyspa Koh Sdach Kotlet po kambodżańsku podsumowanie BIRMA Mandalaj, tydzień później Hopin, dzień i noc później Ponownie Mandalaj Kotlet po birmańsku podsumowanie TAJLANDIA Bangkok Park Narodowy Khao Sok Wang Prachan, górska granica tajsko-malajska Kotlet po tajsku podsumowanie MALEZJA George Town, wyspa Penang Wyspa Langkawi, jachtostopowanie Kuala Lumpur, tydzień później Kotlet po malajsku podsumowanie SINGAPUR Gdzieś przed lustrem INDONEZJA Uniwersytet w Pekanbaru, dzień później Pekanbaru, Indonezja Droga na zachód Sumatry, Indonezja Równik, 213 dni od wyruszenia w podróż Bukittinggi, kilka dni później Jezioro Maninjau Dolina Harau Droga powrotna z Indonezji na stały ląd Port Dumai POWRÓT Kotlet po azjatycku podsumowanie EPILOG Okolice granicy tajsko-malajskiej Przypisy O autorze: Mateusz Kotlarski – częściej nazywany Kotletem niż własnym imieniem, co w pewien sposób lubi. Nie lubi za to być nazywany podróżnikiem, bo uważa że wyprawy służą mu tylko do spróbowania w życiu możliwie najwięcej i ostatecznego wybrania, co chce w nim robić. Uwielbia góry. Na całym świecie poszukuje krajobrazów piękniejszych od tych w Polsce, choć tak naprawdę nie wierzy w ich istnienie. Inżynier budownictwa, który sam zdziwiony jest powstaniem tej książki.