Podziemia Lubliniec

"Pod ziemią umieszczamy to, co cenne, co kochamy lub chcemy chronić; niekiedy ukrywamy to, co szkodliwe. Jednak to, co zostało kiedyś pogrzebane w ziemi, może w niej trwać dłużej od nas. I może nieoczekiwanie uderzyć z wielką siłą. W Arktyce złoża metanu wyciekają przez szczeliny w topniejącej wiecznej zmarzlinie. Na Syberii gigantyczny krater pochłonął dziesiątki tysięcy drzew. Cofające się lodowce zwracają ciała śmiałków, którzy próbowali zdobyć je lata temu. Natomiast w Grenlandii spod lodu wyłoniła się nieużywana baza rakietowa z czasów zimnej wojny, pełna odpadów chemicznych. W epoce znaczącego wpływu człowieka na ekosystem i geologię naszej planety, w dobie permanentnego kryzysu, potrzeba zrozumienia krain podziemnych jest pilniejsza niż kiedykolwiek. Nie uciekniemy z niespokojnej teraźniejszości. Robert Macfarlane namawia nas, byśmy na nowo przemyśleli zmiany, które dotyczą nas wszystkich teraz i tutaj, a w Podziemiach pokazuje nam nową perspektywę. Właściwe pytanie zatem brzmi: Co zostawimy po sobie? Czy jesteśmy dobrymi przodkami? To pytanie dudni w tej książce jak echo na dnie krasowego leja albo w paryskich katakumbach. Ale Macfarlane'owi nie chodzi wyłącznie o zaglądanie w ciemne dziury to, co w nich znajduje, traktuje jako bodziec do namysłu nad długofalową spuścizną ludzkości. A więc głębokość nie jako określenie przestrzeni, ale czasu, i to zarówno w przód, jak i wstecz. Potrzebujemy dziś takich książek i pytań jak żadnych innych, żeby wymyślić cały ten nieszczęsny antropocen na nowo. Adam Robiński" Spis treści: Okładka Strona tytułowa Karta redakcyjna Spis treści Dedykacja PIERWSZA KOMORA 1. Zejście Część pierwsza. Widzenie 2. Pochówek 3. Ciemna materia 4. Podszycie DRUGA KOMORA Część druga. Ukrywanie się 5. Niewidziałne miasta 6. Bezgwiezdne rzeki 7. Wydrążona kraina TRZECIA KOMORA Część trzecia. Duchy przyszłości 8. Czerwoni tancerze 9. Krawędź 10. Błękit czasu 11. Wytopiona woda 12. Miejsce Ukrycia 13. Wyjście Bibliografia Podziękowania