Jak pisać prace dyplomowe z psychologii (EPUB) Golina

Gdy kończyliśmy pracę nad tym poradnikiem, cztery nasze artykuły znajdowały się w recenzji (w zachodnich czasopismach: psychologicznych, medycznych, marketingowych), cztery kolejne pisaliśmy, przygotowywaliśmy trzy granty, prowadziliśmy międzynarodowe badania stanowiące podstawę kilku następnych prac, a kilka szkiców opartych na już policzonych danych czekało na dokończenie. Kiedy zaczynaliśmy przygodę z pisaniem, takie tempo było nie do wyobrażenia, gdyż przygotowanie nawet polskiego tekstu wymagało co najmniej 12 miesięcy. Napisaliśmy więc poradnik, który kiedyś, na początku naszej drogi, sami chcielibyśmy przeczytać. I podpowiadamy w nim, jak zacząć swoją przygodę z pisaniem. Ufamy, że dzięki niemu droga od kiedyś do dzisiaj nie zajmie Czytelnikowi tyle czasu, co nam: kilkanaście czy kilkadziesiąt lat. Praca dyplomowa powinna być zrozumiała nie tylko dla autora, lecz także i przede wszystkim dla czytelnika. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński piszą, w jaki sposób pracować nad pisaniem pracy dyplomowej, aby to osiągnąć. Jak powiadają: Łatwo jest pisać trudno. Trudno jest pisać łatwo. I pokazują, jak pisać tekst łatwy dla czytelnika. - Bogdan Wojciszke Wiele razy myślałem o tym, że łatwiej jest samemu napisać pracę naukową niż poradzić komuś, jak on taką pracę powinien napisać. Wojciech Kulesza i Dariusz Doliński bez żadnej łopatologii mądrze , cierpliwie i dowcipnie podsuwają przyszłym autorom prac magisterskich świetne pomysły. Jeśli studenci (co wcale nie jest pewne) przeczytają ten poradnik, to bez wątpienia napiszą bardzo porządne prace magisterskie. Czytajcie więc, bo warto! - Wiesław Łukaszewski Spis treści: Wstęp Część I Rady ogólne 1 Dbałość o czytelnika (czyli chwila refleksji, zanim zacznie się pisać) 2 Lejek (czyli od ogółu do szczegółu) 3 Fuga (czyli łącznik stosowany w ceramice łazienkowej, a nie element muzyki klasycznej) 4 Zabójcze pytanie Harvard Business Review (czyli czy wiesz, co jest interesującego w Twoim tekście?) 5 Aha!1, a nie ahaaa (czyli zagajenie przy bufecie) 6 Kamienie milowe (czyli tworzenie ramy Twojego tekstu) 7 Kamyczki milowe 8 Pisz krótko i na temat (zasada domku z kart, czyli prostota Alberta Einsteina oraz ekonomika słów Robina Vallachera) 9 Stołowa koncepcja akapitu1(czyli zasiadanie przy praniu do kulinarnej uczty) 10 Brak aha! i kamieni oraz kamyczków milowych (błąd typu alfabet DACAB) 11 Brak aha! i kamieni oraz kamyczków milowych (błąd typu zbyt ambitny przewodnik w muzeum) 12 Popisywanie się (czyli nadmierna muskulatura) 13 Jak zacząć pisać? (akapit otwierający) 14 Zakiwanie się w polu karnym (czyli pisanie na głos: powiedz, zanim napiszesz) 15 Brak naukowej kindersztuby (czyli nieznajomość standardów edytorskich) 16 Przeoczone spacje, kropki i przecinki 17 Czytam tylko ja (czyli brak sparingpartnera) 18 (Poranne) pupogodziny profesora Jana Strelaua 19 Ile czasu zajmuje pisanie? 20 Jak napisać skomplikowane fragmenty? 21 Kolejne fragmenty pracy jako nakładające się na siebie przeźrocza 22 Jak nauczyć się dobrze pisać? 23 Ile stron powinna mieć praca? Wystarczająco mało 24 Kopie to podstawa 25 Kopie są zabronione Część II Rady dotyczące kolejnych elementów pracy 26 W jakiej kolejności pisać pracę? 27 Jaki tytuł powinna mieć praca? (Zagajenie przy bufecie raz jeszcze) 28 Jak napisać streszczenie? 29 Jak napisać wstęp teoretyczny? 30 Jak opisać metodę badawczą? (Książka kucharska) 31 Jak opisać wyniki? 32 Jak opisać metodę i wyniki? (Rada zbiorcza) 33 Jak napisać dyskusję? 34 Literatura cytowana, bibliografia 35 Przypisy 36 Załączniki 37 Na co zwracają uwagę recenzenci?