Grateful Dead - American Beauty (CD) Gdynia

Grateful Dead - American Beauty / MOBILE FIDELITY SACD HYBRID Płyta CD/SACD numerowana, wydana przez Mobile Fidelity, gwaranta audiofilskiego brzmienia. Grateful Dead – amerykańska grupa muzyczna założona w 1965, w San Francisco; uważana za najbardziej reprezentatywny zespół młodzieży hippisowskiej, ojca chrzestnego jam band oraz jedną z legend rocka. Sławę zyskała przede wszystkim dzięki występom na żywo, w których studyjne kompozycje poszerzane bywały o improwizacje instrumentalne. American Beauty to piąty studyjny album Grateful Dead, ukazał się w 1970 i rozwija wątki folku i country zapoczątkowane na wydanym wcześniej tego samego roku Workingman's Dead. American Beauty to najbardziej perfekcyjnie zrealizowana, znakomicie zagrana i otwarcie naturalna płyta folk-rockowa, jaka kiedykolwiek została wydana. Nie produkuje się już takich albumów, ale na szczęście niezwykła hybrydowa płyta SACD firmy Mobile Fidelity pozwala doświadczyć tego arcydzieła z 1970 roku z niezrównaną intymnością, realizmem, szczegółowością i perspektywą. The Dead mogą równie dobrze siedzieć na perskim dywanie w twoim salonie. Spis utworów: Box of Rain Friend of the Devil Sugar Magnolia Operator Candyman Ripple Brokedown Palace Till the Morning Comes Attics of My Life Truckin' American Beauty, szczyt studyjnego dorobku The Dead, jest godny swojej nazwy - jak również ambigramu "American Reality" na ikonicznej okładce. Zwiewne harmonie wokalne wieją jak świeże bryzy. Gitary akustyczne przyjemnie mieszają się z delikatnymi perkusyjnymi uderzeniami. Ciepło, relaks i przejmujący nastrój otulają występy i tworzą wrażenia błogości, spokoju i szczerości. Piosenki rozkwitają majestatycznymi melodiami i emocjonalnie bezpośrednimi tekstami. To rzadki album, który sprawia, że człowiek czuje, przywraca wiarę i na nowo docenia wszystko, co oferuje życie. Wydane zaledwie kilka miesięcy po towarzyszącym mu Workingman's Dead, drugie arcydzieło legend z San Francisco z 1970 roku, pogłębia ścisły związek pomiędzy country i folkiem, dodając do tego rockowe i bluegrassowe nurty. Wyciszone, amplifikowane pasaże, wdzięczne melodie, warstwowy śpiew i smyczkowe smaczki w starym stylu - w tym mandolina mistrzowskiego gościa Davida Grismana - nadają materiałowi lekkości i komfortu. Ponownie korzystając z najlepszych tekstów w karierze Roberta Huntera, The Dead prezentuje swój najbardziej kolektywny występ studyjny, z każdym z osobna wnoszącym równy wkład i skupiającym się na niczym innym, jak tylko na utworach. W rzeczy samej, Garcia nie oddaje się nawet jednej solówce gitarowej na tej płycie. Na większości "Fare" brak jest jakichkolwiek znaczących przerw instrumentalnych. The Dead nagrali fundamenty (perkusja, bas, gitary akustyczne) prawie każdego utworu na żywo, co pomaga wyjaśnić, dlaczego American Beauty brzmi tak potężnie, bogato i czysto. W połączeniu z osobistymi refleksjami zespołu na temat okoliczności, które ich otaczały - rodzice Boba Weira zmarli, matka Garcii i ojciec Lesha byli w trakcie odchodzenia, zdrowie Rona "Pigpena" McKernana podupadało - te cechy połączyły się, aby uzyskać czystość serca, która przewyższa to, czym kierowali się rówieśnicy Dead (i liderzy roots revivalist) The Band i Bob Dylan. Od zapierającego dech w piersiach, przepełnionego gospel hołdu Garcii dla matki ("Brokedown Palace") do uzdrawiającego balsamu Lesha w postaci opartego na groove'ie "Box of Rain", od wesołej i swobodnej letniej ucieczki Weira "Sugar Magnolia" do elokwentnie prostego, domowego błagania McKernana "Operator", aż do zamykającego płytę autobiograficznego hymnu "Truckin'", American Beauty jest jak ciepłe, krzepiące uściski ukochanej osoby po długiej podróży. Witamy w domu.