Od edukacji sportowej do olimpijskiej - Piotr Błajet (E-book) Dobczyce

Niniejsze opracowanie traktuje o człowieku zmagającym się z wyzwaniami w aktywności cielesnej, jaką jest sport. Przy tym sport – w przeciwieństwie do pracy fizycznej, mającej zazwyczaj charakter rutyny – przez zawartą w nim niepewność i nieustanną konieczność podejmowania wyzwań jak żadna inna forma aktywności cielesnej otwiera człowieka na jego ciało, uczy go ciała. Sport jest więc formą wychowania do ciała, ale też wychowania człowieka cielesnego. Nie chodzi tu oczywiście o redukcję bytu ludzkiego do poziomu cielesnego, ale o pełny rozwój potencjału cielesnego człowieka i kształtowanie zdolności wykorzystywania go. Celem prezentowanej monografii nie jest opis rozwiązań wszystkich problemów, które pedagogika i pedagogika sportu mogłyby stawiać przed edukacją sportową i olimpijską. Stanowi ona jedynie próbę antropologicznego uzasadnienia sensu edukacji sportowej i olimpijskiej, próbę integralnego ujęcia problematyki przez pokazanie jedności doświadczenia (którego podział zarysowany w książce ma charakter czysto teoretyczny, porządkujący) i wyeksponowanie znaczenia aktywności sportowej dla integralnego rozwoju człowieka. Nawet jeśli sportowiec doznaje różnych stanów podczas aktywności sportowej: cielesnych, psychicznych, duchowych, to każde to skoncentrowane doświadczenie promieniuje na pozostałe sfery przeżywania. Sportowiec, wykonując jakąś trudną próbę, doznaje cielesnej radości z pokonania kolejnego progu technicznego, czuje również psychiczną satysfakcję z dobrze wykonanego zadania, a także jakąś formę duchowego spełnienia w związku z przekroczeniem samego siebie, bo dokonał tego, co wydawało się niewykonalne. Założeniem zastosowanej metody jest nie systematyczny ogląd sportu, ale raczej próba refleksji w głąb fenomenów sportu. Intencję, która mi przyświecała, trafnie wyjaśnia cytat z pracy Michała Hellera Wszechświat jest tylko drogą. Kosmiczne rekolekcje: Nie chcę przez to twierdzić, że moje myśli są rzeczywiście głębokie. „W głąb” jest kierunkiem moich intencji, a niekoniecznie wykonania. I z podobnymi intencjami Czytelnik powinien nachylać się nad tymi stronicami. Bo jedno jest pewne – błądząc po powierzchni, niczego nie da się usprawiedliwić. Taki wysiłek spojrzenia w głąb w celu lepszego i głębszego rozumienia sportu, czyli jego „usprawiedliwienia”, powinien być udziałem każdego, kto zajmuje się sportem: nauczycieli, trenerów, zawodników, menedżerów, psychologów, dziennikarzy, kibiców i wreszcie badaczy, którzy chcieliby wyjść poza empiryzm i wąski pragmatyzm. I to przede wszystkim do nich adresowana jest ta monografia. Autor Tytuł Od edukacji sportowej do olimpijskiej Podtytuł Studium antropologiczne Autor Piotr Błajet Język polski Wydawnictwo Impuls ISBN 978-83-7850-149-7 Rok wydania 2012 Kraków Wydanie 1 Liczba stron 250 Format epub Spis treści Spis treści Od autora 9 Część I Wprowadzenie teoretyczno-metodologiczne Rozdział 1 Konteksty edukacyjne sportu 13 Czy sport wychowuje? 13 Humanizm sportu – rewalidacja doświadczenia 18 Sport, czyli co? 20 Rozdział 2 Edukacja sportowa a edukacja olimpijska 27 Pedagogika sportu 27 Idea olimpijska w edukacji 30 Rozdział 3 Charakterystyka zastosowanej perspektywy poznawczej 35 Znaczenie wiedzy antropologicznej dla pedagogiki 35 Pedagogika antropologiczna 39 Poznanie humanistyczne i hermeneutyczne 42 Doświadczenie wewnętrzne jako przedmiot badania pedagogiki antropologicznej (hermeneutycznej) 48 Typy doświadczenia wewnętrznego – stany fenomenalne 49 Doświadczenie a rozwój 54 Część II Ciało Rozdział 4 Ruch 61 Ruch a konstruowanie relacji w czasoprzestrzeni 61 Ruch a ucieleśnienie w świecie ?64 Rozdział 5 Ćwiczenie 71 Doświadczanie wolności 71 Apologia trudności 73 Rozdział 6 Zabawa 77 Zabawa i gra 77 Karnawalizacja trudności ?78 Zabawa jako proces darwinowski 81 Część III Umysł Rozdział 7 Niepewność 87 Niepewność jako cecha nowoczesności 87 Sport jako kultura wysokiej tolerancji niepewności 90 Rozdział 8 Zaufanie 93 Zaufanie i fair play 93 Edukacja w kulturze zaufania (w duchu fair play) przez sport 102 Rozdział 9 Cierpienie 109 Doświadczanie cierpienia jako konstytutywna cecha sportu 109 Cierpienie i radość 112 Sport jako wychowanie do cierpienia 115 Część IV Duch Rozdział 10 Doświadczenie graniczne 121 Podzielona rzeczywistość 121 Przez doświadczenie graniczne w sporcie ku integracji 123 Wyznaczniki sportu jako doświadczenia granicznego 127 Rozdział 11 Doświadczenie inicjacyjne 131 Sport jako obszar ryzyka zinstytucjonalizowanego 131 Łowiecka geneza sportu 132 Zawody sportowe jako rytuał przejścia 134 Markery somatyczne – strojenie przez aktywność sportową 138 Widowisko sportowe jako rytuał przejścia 141 Rozdział 12 Uniesienie – przepływ 145 Tłumienie impulsów i rutynizacja 145 Sport jako rewitalizacja emocjonalna 150 Doświadczenie przepływu 154 Część V Refleksyjność Autokreacja w sporcie Rozdział 13 Ciało jako fundament kreatywności człowieka 163 Przyrodniczy fundament kreatywności 164 Ciało jako kontekst dla umysłu 167 Rozdział 14 Znaczenie refleksji w sporcie 173 Refleksja. Personalizacja. Indywidualizacja 173 Dwa aspekty świadomości 176 Refleksja i transgresja 178 Podejście metapsychologiczne 181 Rozdział 15 Refleksyjność a efektywność aktywności sportowej 185 Uwarunkowania refleksyjności 185 Podmiotowość a regulacja emocji 189 Rozdział 16 Refleksyjność jako warunek autokreacji 195 Rozwój refleksji 197 Dynamika spiralna – koncepcja rozwoju refleksji człowieka 199 Rozdział 17 Czynniki warunkujące mistrzostwo sportowe – konteksty rozwojowe 207 Wspomaganie rozwoju refleksji (kodów) w procesie treningu sportowego 207 Metapsychologiczna dekonstrukcja czynników warunkujących mistrzostwo sportowe 210 Odkrywanie i rozumienie sensów sportu 214 Rozdział 18 Lider jako animator rozwoju 217 Zarys modelu AQAL 218 Lider z perspektywy kwadrantów 221 Lider w perspektywie wszystkich poziomów 223 Lider w perspektywie kwadrantów i poziomów a zmiany w organizacji 229 Zakończenie 235 Bibliografia 239