Nazywał Nas Bratnim Teatrem Chrzanów

Książka poświęcona artystycznej przyjaźni Ireny i Tadeusza Byrskich z Jerzym Grotowskim, poszerzona o korespondencję pomiędzy Grotowskim a Byrskimi z lat 1960–1996. Irena Byrska powiedziała w roku 1989: „Grotowski uważał się za kontynuatora Reduty, nie za naśladowcę. I chociaż nasz teatr, to znaczy Byrskiego i mój, różnił się od teatru Grotowskiego, to on sam nazywał nas swoim «bratnim teatrem». I rzeczywiście słusznie powiedział. Mimo różnicy temperamentu, metod pracy i innych form na scenie, istnieje między nami więź, bo jego i nasze korzenie tkwią w tej samej glebie. To przeświadczenie ma dla nas wielką wagę. Nadal jesteśmy blisko z Grotowskim, choć on jest tak daleko”. Spis treści: Strona tytułowa Przyjaźń artystyczna Ireny i Tadeusza Byrskich z Jerzym Grotowskim Irena Byrska Tadeusz Byrski Uwagi o paidei i społecznikostwie Ireny i Tadeusza Byrskich Świadectwo Czesława Miłosza i niedoszły Ślub Witolda Gombrowicza w Kielcach Ze wspomnień o Irenie i Tadeuszu Byrskich Tadeusz Byrski o tradycji Reduty i Jerzym Grotowskim O tajemnicy przyjaźni Znaczenie Ireny i Tadeusza Byrskich Korespondencja Jerzego Grotowskiego z Ireną, Tadeuszem i Marią Krzysztofem Byrskimi (19601996) Wprowadzenie Zasady opracowania Korespondencji Korespondencja Aneks. Irena i Tadeusz Byrscy o poznańskiej dyrekcji 1958/1959 Wprowadzenie Poznań, miasto zamknięte? Od autora Przypisy Bibliografia Filmografia Spis ilustracji Strona redakcyjna