Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego. Sfery i cienie Bielsko-Biała

Na stronach tego albumu prezentujemy artystyczną formę udokumentowania zbiorów Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz uwiecznienie w formie fotografii autorstwa Andrzeja Nowakowskiego najcenniejszych eksponatów i pomieszczeń. Po raz pierwszy zostały sfotografowane przedmioty niedostępne do tej pory dla zwiedzających. Wprowadzenie do albumu przygotował dyrektor Muzeum prof. Stanisław Waltoś. Spis treści/Contents Andrzej Nowakowski Rozmowa z cieniem / Conversation with a Shadow Stanisław Waltoś Collegium Maius - nieco historii, zbiory, ludzie, obyczaje Collegium Maius - a Littre History, a Collection, People and Customs Libraria Stuba Communis Pierwszy Skarbiec / Drugi Skarbiec The First Tresury/ The Secondo Tresury Pokój Żołędziowskiego / Pokój Grabowskiego Żołędziowski's Room / Grabowski's Room Pokój Kopernika Copernicus' Room Aula The Assembly Hall Klatka Schodowa Rektorska The Rector's Staircase Mieszkanie św. Jana Kantego St. Jan Kanty's Apartament Zielona Sala The Green Room Sala Śniadeckich The Sniadeckis Room Sala z Lunetami The Telescopes Room Sala Karola Olszewskiego The Karol Olszewski Room Sala Fizyki / Sala Chemii The Room of Physics / The Chemistry Room Sale z Globusami Rooms of Globes Sala Witrażowa / Sala z Madonnami The Stained GlassWindow Room / The Madonna Room Klatka Schodowa Studencka Student's Staircase (...) Zbieg ulic Jagiellońskiej i św. Anny w Krakowie, w sercu Starego Miasta, tuż obok Rynku Głównego. Tu stoi jedna z najbardziej znanych budowli średniowiecznych Krakowa: słynne Collegiurn Maius, czyli Kolegium Większe, nazywane także przed wiekami Kolegium Króla Władysława, Kolegium Jagiellońskim lub Collegium Theologorum. Najstarszy gmach Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przyciąga oko wyczuwalną z daleka omszałością historii i osobliwością zróżnicowanej gotyckiej fasady: bijącym w oczy kontrastem szarych ciosów kamiennych i czerwonej cegły tego samego koloru co dachówki, z trzema wysokimi szczytami i z wykuszem zwieńczonym zzieleniałym barokowym hełmem, ciągnącej się od strony ulicy Jagiellońskiej do szarego kamiennego narożnika przyjmującego postać skarpy, i dalej wzdłuż ulicy św. Anny takiej samej fasady z wielkimi późnogotyckimi oknami oraz piękną barokową, paradną bramą z również barokowym herbem krakowskiej Almae Matris. Nad nią tablica, długa na szerokość bramy, z przeróżnymi herbami: od lewej herb Królestwa Polskiego, nad nim wiążące się z kardynałem Fryderykiem Jagiellończykiem, XV-wiecznym kanclerzem krakowskiego Uniwersytetu, kapelusz kardynalski, mitra biskupia i „belka", czyli herb matki Fryderyka Elżbiety z Habsburgów, herby Szembek i Pomian biskupów Stanisława Szembeka i Kazimierza Łubieńskiego, także kanclerzy uniwersytetu, i w końcu Orzeł Polski i Pogoń Litwy. Wiadomo: jedyny Uniwersytet Rzeczypospolitej Obojga Narodów, aż do powstania uniwersytetu w Wilnie w 1579 r. i Akademii w Zamościu w 1595 r. Na samym zaś zworniku łuku - herb Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dobry kawałek historii nad jedną tylko bramą. Potem skromna fasada od ulicy św. Anny, kryta szarym tynkiem, a za nią niewielki dziedzińczyk zwany „Hutą", zamknięty od strony ulicy żelazną kratą. W nim późnorenesansowy (ok. 1550 r.) portal, kiedyś w Bursie Ubogich, zrekonstruowany w 1963 r. Gmach ma dwa adresy. Pierwszy, dzisiaj na co dzień używany, czyli ulica Jagiellońska 15. Drugi - ulica św. Anny 10. Ten drugi to właśnie ta paradna brama z tablicą herbową, otwierana obecnie tylko przy szczególnych okazjach, takich jak odwiedziny monarchów i prezydentów. Otwierano ją dwukrotnie na przyjazd Jana Pawła II w 1983 i 1997 r. Rektor UJ witał także w niej m. in. króla Belgów Baudouina i królową Fabiolę w 1977 r., króla Hiszpanii Juana Carlosa i jego małżonkę w 1989 r., Małgorzatę II, królową Danii, w 1993 r., i w tym samym roku Karola XVI Gustawa, króla Szwecji, królową Wielkiej Brytanii Elżbietę II i jej małżonka księcia Filipa w 1996 r., a także licznych prezydentów różnych państw...