Pauza strategiczna Tychy

Wojna na Ukrainie jest najpoważniejszym wyzwaniem dla Polski od zakończenia II wojny światowej, tym bardziej że Federacja Rosyjska przekształca się w państwo agresywne, dążące do odbudowania swego potencjału wojskowego. Zamierza dyktować własne warunki państwom Europy Środkowej, w tym przede wszystkim Polsce. Nasz kraj potrzebuje poważnej debaty strategicznej i odpowiedzialnych decyzji. Tymczasem w mediach królują obiegowe opinie, w świetle których ukraińska wojna jest gwoździem do trumny upadającej Rosji, a NATO skutecznie gwarantuje nam bezpieczeństwo. Chętnie skupiamy się na detalach nowinkach technicznych wprowadzanych w czasie konfliktu nad Dnieprem, na efektownych epizodach walk. Tracimy szerszy obraz sytuacji i przestajemy się zastanawiać nad konsekwencjami wydarzeń, naiwnie wierząc, że pozytywne zakończenie wojny już zostało zadekretowane i wystarczy tylko na nie poczekać. Tymczasem fakty są zupełnie inne. Miło brzmiące pogłoski o upadku Rosji są dalekie od prawdy. Jej gospodarka nie słabnie. W ciągu kilku najbliższych lat Rosja odbuduje swe siły zbrojne, co oznacza, że w czasie, kiedy będziemy się spierać w sejmie o kolejne rządy koalicyjne, Polska może stanąć przed groźbą pełnoskalowego konfliktu z Rosją. Zmienia się też strategia naszych sojuszników, w tym Stanów Zjednoczonych, którzy nie przygotowują się do wielkiej wojny lądowej w naszej części Europy. Często powtarzana jest fraza, że Ukraińcy swoją krwią kupili nam czas. Ale czy my ten czas prawidłowo wykorzystujemy? Czy wiemy, co naprawdę powinniśmy robić? Czy wreszcie uprzytomnimy sobie, że znajdujemy się w pauzie strategicznej, która niedługo się skończy i wówczas możemy mieć do czynienia z nowym zagrożeniem wojennym, tym razem bezpośrednio dotykającym Polski? Czy jesteśmy na nie przygotowani? Jeśli będziemy rozbudowywać nasze siły zbrojne w taki sposób jak do tej pory, to odpowiedź jest niestety negatywna. Tym bardziej - a tego nie robimy w ogóle - jeśli nie przygotujemy do nadchodzącego starcia naszego państwa i społeczeństwa. Wieloaspektowa diagnoza bezpieczeństwa środowiska europejskiego i sojuszniczego przeprowadzona przez Autora skłania do refleksji. Polacy mają prawo znać prawdę o stanie państwa i polskiej armii. Autor plastycznie, w unikalny sposób przekonuje, co powinno się zrobić, aby Polaków w tę wiedzę uzbroić. - gen. broni WALDEMAR SKRZYPCZAK Dojrzała i wnikliwa ocena podparta dobrym warsztatem analitycznym pozwala dostrzec szeroką strategiczną perspektywę, wolną od szumu i emocji codziennych reportaży. Autora zaliczam do naszych najlepszych ekspertów ds. Rosji, którego obserwacje, wnioski i rekomendacje, jak wykorzystać czas pauzy strategicznej należy przyjmować z wielką uwagą. To ważna i potrzebna analiza. - gen. RAJMUND ANDRZEJCZAK szef Sztabu Generalnego 2018-2023 Marek Budzisz uzasadnia tezę, że nie da się obronić polskiej suwerenności i niepodległości, zagrożonej imperializmem Rosji, słabością UE i niezdecydowaniem USA, bez gruntownej modernizacji państwa polskiego i otwartej społecznej debaty nad strategią rozwoju Polski. Autor stawia więc przed polskimi politykami zadania, którym nie sprostali przez ostatnie 34 lata. - dr JÓZEF ORZEŁ Marek Budzisz proponuje Polakom rozpoczęcie poważnej debaty strategicznej. Skłania go do tego analiza sytuacji, w której znalazła się Polska. Warto ją poznać, bo od naszych decyzji zależeć będzie los przyszłych pokoleń. - dr JACEK BARTOSIAK Spis treści: Okładka Strona tytułowa Strona redakcyjna Spis treści Wstęp Rozdział 1. Wojna na Ukrainie poligon zmian 1. Decepcja operacyjna i strategiczna 2. Ukraińska operacja odbicia Chersonia przykład decepcji w praktyce 3. Pierwszy okres wojny. Dlaczego Rosjanie nie zdobyli Kijowa i czy wojna mogła potoczyć się inaczej? 4. Wpływ logistyki na wybory strategiczne 5. Amunicja i polityka 6. Manewr czy obrona. Co zdominuje przyszłą wojnę? 7. Wojna na Ukrainie a kwestia zmierzchu czołgów 8. Nowa rola sił operacji specjalnych 9. Mission command i Indywidualne Zespoły Zadaniowe. O modelu walki w przyszłości 10. Wojny wygrywają ci, którzy szybciej się uczą 11. Demokratyzacja wojny, system odporności państwa 12. Rewolucja dronowa, świadomość sytuacyjna, i konsekwencje strategiczne 13. Wojna powietrzna 14. Morska ślepota czy ekonomia sił? 15. Armia jako organizacja cywilna Rozdział 2 1. Szacunek rosyjskich strat i zdolności do odbudowy A. Druga reforma Szojgu B. Budżet długiej wojny C. Demografia Federacji Rosyjskiej w drugim roku wojny 2. Elity w poszukiwaniu swego miejsca Rozdział 3. Tej wojny nie da się szybko ani wygrać, ani przegrać 1. O wojskowych i strategicznych czynnikach na rzecz przedłużającej się wojny i możliwym jądrowym finale 2. Docelowe modele bezpieczeństwa A. Formuła Jermaka i Rasmussena B. Model izraelski C. Wariant niemiecki 3. Szczyt NATO w Wilnie i perspektywa przedłużającej się wojny 4. Krym, czyli klucz do zwycięstwa w wojnie z Rosją 5. Rachunek potencjałów, czyli kto jest wyczerpany wojną na wyczerpanie 6. Świadomość pułapki strategicznej. U źródeł rosyjskich rozważań o konieczności uderzenia nuklearnego 7. O ryzyku syndromu gruzińskiego na Ukrainie Rozdział 4. Armia 2030 do jakiej wojny przygotowują się Amerykanie 1. Amerykańskie siły lądowe przed wybuchem wojny na Ukrainie 2. Kryzys rekrutacyjny 3. Przyszła wojna i potencjał amerykańskich sił lądowych A. Opinie na temat przyszłej wojny B. Armia 2030/2040 i projekt Convergence 4. Brytyjczycy o armii przyszłości 5. Nowa formuła zaangażowania Amerykanów na wschodniej flance ustalenia szczytu NATO w Wilnie Rozdział 5. Stany Zjednoczone w epoce rywalizacji strategicznej 1. Czy zaangażowanie w wojnę na Ukrainie jest korzystne dla USA? 2. Wystąpienia programowe 3. Stronnictwo wszechimperium 4. Polityka pulsowania strategicznego konfrontacja na wybranych polach 5. Polityka partnerstwa i rywalizacji z Chinami 6. Ekonomiczny rachunek strategiczny w związku z wojną na Ukrainie 7. Dyskusje o polityce odstraszania A. Polityka zintegrowanego odstraszania B. Obrona bez dominacji C. O naturze odstraszania mocarstw rewizjonistycznych D. Epoka modelu ukraińskiego w amerykańskiej polityce bezpieczeństwa 8. Teoria substancjalnej słabości Stanów Zjednoczonych 9. O reagowaniu w sytuacjach zagrożenia 10. Wschodnia flanka NATO wobec perspektywy dwóch wojen w Azji Rozdział 6. W trójkącie. Polityka Polski wobec Niemiec i Francji 1. Niemcy A. Zeitenwende, czyli bullshit B. Opinia publiczna C. Gospodarka 2. Francja A. Modernizacja sił zbrojnych B. Odbudowa przemysłu C. Poszukiwanie sojuszników w Europie Środkowej Rozdział 7. Wskazania dla Polski 1. Dwie fazy rozbudowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej A. Jak reformować siły zbrojne i dlaczego pobór powszechny nie musi być powszechny rady ze Szwecji B. Polskie siły zbrojne stan obecny C. Szkolenie żołnierzy i podoficerów D. Sytuacja demograficzna Polski a wzrost liczebności sił zbrojnych 2. Wprowadzać służbę powszechną mądrze uczmy się od Bałtów 3. Jak się odbudowuje system odpornościowy państwa przykład Litwy 4. System planowania strategicznego i reagowania w kryzysach 5. Historia Teamu B, czyli jak administracja publiczna może wzmocnić kulturę strategiczną 6. Wysunięta obrona (forward defence) i odstraszanie dzięki wykryciu (deterrence by deception) 7. O rozszerzeniu gwarancji jądrowych dla Polski 8. Polityka wobec Federacji Rosyjskiej rozpad nie teraz 9. Sąsiedztwo z osłabioną Ukrainą Przypisy