Społeczno-kulturowe budowanie edukacji społecznej Piła

Edukacja seksualna musi gwarantować dostarczanie poznawczych i behawioralnych narzędzi seksualnych, w celu pełnego i skutecznego zajęcia się kwestią seksualności. W tym celu działają agenci społeczno-pedagogiczni, aby nim zarządzać. Wśród nich rodzina, szkoła i media komunikacji społecznej. Ten ostatni, postrzegany jako dominujący, ze względu na zakres swojego działania. Celem badań jest interpretacja modalności edukacyjnej stosowanej przez te podmioty oraz ich interakcji w dziedzinie edukacji. Tak więc, ujawniając specyficzne zachowania seksualności, dostosowane do socjokultury, takie jak znaczenie i sens ludzkiego działania, jest skonfigurowany w interakcji społecznej, zakładam interakcję symboliczną jako przedmiot badań. Metodycznie przyjmuje się Ciągłą Metodę Porównawczą Teorii Ugruntowanej, z procesem spiralnej analizy Straussa i Corbina (1998). Poszukiwania zostały przeprowadzone z grupą fokusową i wywiadem pogłębionym. Teoretyzując to: Budowa edukacji seksualnej odbywa się indywidualnie i trwa przez całe życie. Ma ona uniwersalne intencje.