Oryks i Derkacz Opole

ZASKAKUJĄCA, WCIĄGAJĄCA I SKŁANIAJĄCA DO REFLEKSJI POWIEŚĆ NOMINOWANA DO ORANGE PRIZE I MAN BOOKER PRIZE Oryks i Derkacz to poruszająca historia miłosna i zarazem fascynująca wizja przyszłości. Yeti, budząc się po globalnej katastrofie, nie może uwierzyć w śmierć swojego najlepszego przyjaciela Derkacza i ukochanej ich obu pieknej Oryks. Dlaczego swiat się rozpadł? Czy Yeti jest ostatnim zyjacym człowiekiem? Dlaczego przezyły tylko zielonookie Dzieci Derkacza? Wyczerpany, poszukując schronienia i jedzenia, wyrusza w podróż do własnej przeszłości i do zródeł katastrofy, która doprowadziła swiat do zagłady. Margaret Atwood przenosi nas do nieodległej przyszłości, która wygląda aż nazbyt znajomo, a zarazem przerasta nasze wyobrażenia. Z charakterystycznym dla siebie dystansem i czarnym humorem konstruuje kolejne ostrzeżenie igranie z genetyka, brak poszanowania dla otaczającego nas swiata i ekologii musi skończyć się zle. Nie ustępuje najmocniejszym dystopiom XX wieku Oryks i Derkacz to wybitna pozycja literatury wizjonerskiej. The Washington Post Mistrzyni Atwood i jej przyprawiająca o dreszcze postapokaliptyczna wizja świata nawiązuje do Georgea Orwella, Anthonyego Burgessa i Aldousa Huxleya... Oryks i Derkacz to jedna z czołowych pozycji literatury wizjonerskiej.The Seattle Times Ile nieszczęścia powiedział podczas jednego z lunchów Derkacz. Musieli być wtedy tuż po dwudziestce, Derkacz już pracował w Instytucie Watsona-Cricka. Ile niepotrzebnej rozpaczy spowodowała seria biologicznych niedopasowań, niedobrane hormony i feromony? W rezultacie ktoś, kogo namiętnie kochasz, nie chce albo nie może odwzajemnić tego uczucia. Pod tym względem jako gatunek jesteśmy żałośni: niedoskonale monogamiczni. Gdybyśmy tylko potrafili łączyć się na całe życie jak gibony albo przestawić na zupełnie beztroski promiskuityzm, nastąpiłby kres seksualnych rozterek. Lepszy plan: zrobić z tego nieuchronny cykl, jak u innych ssaków. Nigdy nie zechcesz kogoś, kogo nie możesz mieć. Margaret Atwood (ur. 1939 r.) kanadyjska pisarka, poetka i krytyczka literacka. Jest autorka ponad piecdziesieciu powieści, zbiorów wierszy oraz esejów, a jej książki opublikowano w trzydziestu pieciu krajach. Napisała m.in.: Opowieść Podręcznej i jej kontynuacje Testamenty, Panią Wyrocznie, Serce umiera ostatnie, Kobietę do zjedzenia, Kamienne posłanie, Zbójecka narzeczona, Ruchome cele. Eseje umyślne z lat 19822004, Kocie oko nominowane w 1989 r. do Nagrody Bookera, Grace i Grace nagrodzona kanadyjska Giller Prize oraz włoska Premio Mondello, Palace pytania. Eseje aktualne z lat 20042021. Dwukrotnie uhonorowana Nagroda Bookera: w 2000 r. za powieść Slepy zabójca i w 2019 r. za Testamenty. Mieszka w Toronto. O autorze: Margaret Atwood jest kanadyjską pisarką, poetką i krytyczką literacką, a także aktywistką społeczną i ekologiczną. Urodziła się 19 listopada 1939 roku w Ottawie. Była drugim dzieckiem entomologa Carla Edmunda Atwooda i dietetyczki Margaret Dorothy Killiam. Atwood zaczęła pisać już w wieku sześciu lat, a gdy miała lat szesnaście postanowiła, że swą przyszłość zwiąże z literaturą. W 1957 zaczęła studia w Victoria College na Uniwersytecie Toronto, gdzie uzyskała dyplom z języka angielskiego, francuskiego i filozofii. Karierę rozpoczęła od pisania poezji, z której do dziś jest najbardziej kojarzona w swojej ojczyźnie. Powieściopisarstwem, które zapewniło jej międzynarodową sławę i uznanie, zaczęła zajmować się pod koniec lat 60. Pisarka ma na koncie także kilka zbiorów opowiadań, książeczek dla dzieci oraz pozycji z zakresu literatury faktu. Zwana bywa "mistrzynią słowa". Jej nienaganny styl pisania znajduje sobie wielu zwolenników wśród krytyków. Do z jej najbardziej rozpoznawalnych dzieł należy antyutopijna powieść Opowieść podręcznej sfilmowana przez Volkera Schlöndorffa, oraz nagrodzony Nagrodą Bookera Ślepy zabójca. W swojej twórczości Atwood często dotyka tematyki feministycznej.